- ปล้อง
- N. sectionDef: [ ช่วงระยะระหว่างข้อของไม้ไผ่หรืออ้อย เป็นต้น, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น]Syn: [ข้อ, บ้อง]Sample: [ คนเล่นว่าวจะนิยมเสาะหาไม้ไผ่สีสุกที่มีปล้องยาวเรียวเรียกว่า เพชรไม้ มาเหลาทำโครงอันกลาง]
Thai-English dictionary. 2013.